Standard złota jest sztywnym systemem monetarnym, który pozwala oprzeć gospodarkę i jej finanse na wymianie złota. Waluta państwowa w takim systemie jest stała, ponieważ odnosi się do ilości złota, którą politycy magazynują w państwowym skarbcu. Parytet złota możemy również odnieść po prostu do systemu, który polega w dużym skrócie na tym, ze złoto lub dokumenty opierające się na wartości złota są głównym środkiem wymiany. W przeszłości parytety złota dużych gospodarek były regulowane międzynarodowo, aby umożliwić swobodną wymianę kruszcu na towary konsumpcyjne między odległymi państwami.

Jak widać parytet złota, był niezwykle dobrze skonstruowanym systemem opartym na deflacyjnych metalach szlachetnych. Względne wartości parytetu złota były wówczas ustalane na podstawie różnych walut państwowych i ich siły, aby móc swobodnie i uczciwie handlować. Walutą w takim standardzie najczęściej był złote monety, jednak w przyszłości zamieniono je na papiery wartościowe, które były rozpisywane w oparciu o ilość złota odpowiadającą danym papierom. Mogły to być kontrakty reprezentujące daną ilość złota. W ten sposób ludzie nie musieli nosić ze sobą metalu, a jedynie zatwierdzony przez bank odpowiednik.

Jak wyglądał standard złota w praktyce?

Standard złota to system monetarny, w którym waluta danego kraju lub pieniądz papierowy ma wartość bezpośrednio powiązaną ze złotem. W ramach standardu złota kraje zgadzają się na wymianę pieniądza papierowego na ustaloną ilość złota. Kraj, który stosuje standard złota, ustala stałą cenę złota oraz kupuje i sprzedaje złoto po tej cenie. Ta stała cena jest wykorzystywana do określania wartości waluty. Na przykład, jeśli Stany Zjednoczone ustalą cenę złota na 500 dolarów za uncję, wartość dolara będzie równa 1/500 uncji złota.

Standard złota jest dla młodych ludzi systemem, który wydaje się archaiczny, jednak sprawował się doskonale w wielu miejscach na świecie przez setki lat. Niektóre standardy złota w przeszłości opierały się jedynie na monetach i sztabkach, za których pośrednictwem wymieniano się towarami. Inne standardy złota miały jednak mniej restrykcyjne zasady i przewidywały wykorzystywane również rożnorodnych papierów wartościowych i odpisów, które pozwalały sprzedawcy lub kupującemu przekazać złoto innej osobie w formie papierowej. Coś w postaci znanego nam w dzisiejszych czasach czeku.