Słowo komunizm pochodzi od starodawnego słowa łacińskiego communis. Słowo communis w łacinie oznacza wspólny. Wizje komunistycznych państw pojawiły się znacznie wcześniej przed praktycznym pomysłem komunizmu, którego zaznaliśmy 200 lat temu. Mogliśmy uświadczyć typowo komunistycznych pomysłów już w książce Platona, która powstała w IV wieku przed naszą erą. Chociaż Platon nie miał nic wspólnego z próbami wprowadzania komunizmu do polityki, opisywał idee podobne do tych, które panują w komunizmie. Możemy uznać, że jego komunistyczna wizja była czysto teoretyczna.

W państwie idealnym opisywanym przez Platona grupa opiekunów miała oddawać się interesom społeczności, poprzez pomaganie im. Jednak istniały również inne propozycje komunizmu w historii. Przykładowo mogliśmy zaobserwować komunistyczne motywy związane z dzieleniem się i pomocą w religiach. Takie praktyki proponowało chrześcijaństwo w dawnych czasach. W historii w dziejach apostolskich chrześcijanie proponowali komunistyczne podejście jako pomoc innym i wyrzeczenie się dóbr materialnych. Był to kolejny z motywów typowo komunistycznych, który powstał przed praktykowaniem komunizmu w nowożytnym świecie.

Komunizm opisany przez człowieka znanego jako Sir Thomas More

Sir Thomas More opisywał próbę stworzenia idealnego społeczeństwa klasztornego, gdzie wszyscy dzieliliby się ze sobą posiłkami i swoimi dobrami. Jednak warto mieć na uwadze to, że były to zawsze niepotwierdzone niczym teorie. Pojawiały się one dosyć często w historii w postaci utopijnych społeczeństw lub państw. W nowożytnym świecie impulsem, który nakłonił Karola Marksa do opracowania bardziej szczegółowego i praktycznego komunizmu, był rozwój technologiczny, który spychał klasę robotniczą w coraz bardziej umniejszoną rolę w społeczeństwie.

Jego pomysłem było to, że historyczne walki grup społecznych kiedyś doprowadzą do równomiernego podziału wspólnej własności środków produkcyjnych. Co w praktycznym przełożeniu oznaczałoby, że ludzie dzieliliby się dobrami wypracowanymi przez społeczeństwo. Jeżeli chodzi o poglądy Marksa, należy go postrzegać jako politycznego radykała. Ze względu na powszechną korupcję w społeczeństwie niemieckim uważał on, że nie da się go naprawić od zewnątrz, a można je jedynie przebudować kompletnie od nowa, działając od wewnątrz. Z czasem jego radykalne poglądy sprawiły, że ratował się ucieczką do Paryża, ponieważ obawiał się o to, że może zostać aresztowany za poglądy polityczne.